Diplomlaboraĵoj

Adpoziciaj Gramatikoj. Multlingva gramatika formalismo por aŭtomata tekstprilaborado.

En komputika lingvistiko, la formala reprezentado de la gramatiko de etnaj lingvoj estas ankoraŭ malferma kaj malfacila temo. Fakte, estas formalaj gramatikoj kiuj pretendas redukti la lingvan strukturon al sintakso, sen leksika aŭ semantika reprezentado. Troviĝas ankaŭ aliroj leksike pli riĉaj, kiel ekzemple dependenco-gramatikoj, sed tiuj perdas esprimivon laŭ vidpunkto de la formaleco. Adpoziciaj gramatikoj (adgramoj) estas nova gramatika formalismo kiu preteras tiujn limbarojn. Gˆibazigˆasjeintuicio de Pennacchietti, kiu kunmetis logikan priskribon de prepozicioj fare de Brøndal, tesneran nocion de valenco, dikotomaˆjon altrafigilo/gvidosigno deLangacker,kajpioniranlaboronpriperau ̆tomatatradukadofaredeSil- vio Ceccato. La rezulto estas preskau ̆-formalan priskribon de adpozicioj, kiuj estas la kunmetiloj de la lingva strukturo. Tiu cˆi priskribo nomigˆas ad- pozicia spaco (adspaco). La adpozicia spaco de ĉiu lingvo faratas de kvar adpoziciaj tipoj: Plus (⊕), Minus (⊖), Onigo (⊘), Obligo (⊗). La rezulta strukturo estas konive solida kaj interesa laŭ formala vidpunkto, ĉar adpozicia arbo (ad-arbo) povas konstruati kiel speciala porfira arbo, preterirante la nebulan koncepton de dependenco laŭ Tesnière. Ĉi tiu doktora disertaĵo sukcesas fari kroman paŝon post la laboro de Pennacchietti. Fakte, ĉi tie adgramoj konsideras kiel lasta unuo de lingvoj la morfemon, ne la vorton, kaj sekve ili ofertas koheran teorion por morfologio kaj sintakso. Krome, faratas klara disiĝo en la vortaro inter adspaco, kies elementoj estas esence fermaj morfemoj, kaj leksiko, farata de malfermaj morfemoj. Denove ekde struktura sintakso fare de Tesnière, malfermaj morfemoj havas fundamentan gramatikan karakteron: nomiga (O), aldonebla (A, kiel modifanto de nomigiloj), kaj krome verba (I) kaj cirkonstanca (E, kiel modifanto de verboj). La tesnera aliro estas kontrolita per la rezultoj en komparo inter gramatikoj de tipologie foraj lingvoj fare de Whorf. La dua parto montras, ke adgramoj estas komputeblaj, ĉar realigitaj per formalismo forta kaj firma. Krome, ekzemplo de la formala modelo estas proponita per Esperanto, tiel, ke la taŭgeco de la modelo lingvavidpunkte estu klara. Propre, la formala modelo estus uzata en ekkonteoria scenaro, ĝuste ĉizita laŭ la okazo. Tiu ĉi scenaro nomiĝas la ‘ludo de la traduko’, kaj ĝi estas mensa eksperimento, samkiel Turing. Oni donas eĉ etan ekzemplon. La tria parto montras la realigon en ĉiaj aspektoj: fakte la realigo de Esperanto faratas de entute 179 da logikaj formuloj, kaj, ene de tiu aro, 56 estas predikatoj kaj la resto reguloj. La formala modelo esperigas pri ĝeneraliga valido al ĉia ajn lingvo. Kiel fari tion klarigitas dise en la tria parto. La disertaĵo montras, ke adgramoj estas plenpova formalismo de lingvaj gramatikoj, ĉar ili estas samtempe lingve trairpovaj, konive grundaj kaj komputike belsonaj.

La nominalverba karaktero de la aspekto en Esperanto

PT Esta tese demonstra que a função aspectual é configurada em Esperanto por meio de estratégias discursivo-gramaticais em interação com o valor semântico ou Aktionsart da forma verbal ou participial. À luz dos conceitos funcionalistas, adotamos como pressuposto o caráter composicional do aspecto, o qual se manifesta como uma propriedade da predicação. Os corpora examinados atestam a ocorrência de diferentes recursos de aspectualização em Esperanto, corroborando a nossa hipótese geral de que o aspecto está presente e funciona no uso dessa língua internacional. Explicitamos as estratégias que o usuário do Esperanto utiliza para codificar o aspecto, isto é, o modo como ocorreu, ocorre ou ocorrerá a ação, o evento ou o processo verbal no que concerne à sua duração e / ou realização, codificados como verbo ou nome verbal, isto é, particípio. EN This dissertation demonstrates that aspectual function is performed in Esperanto through grammatical discursive strategies that interact with semantic value or Aktionsart of participial and verbal forms. According to functionalist definitions we consider as presupposition the compositional character of aspect, which manifests as a property of predication. The corpora examined attest that different resources of aspectualization occur in Esperanto. This means that it corroborates our general hypothesis that grammatical aspect is present and it is functional in Esperanto language. We explicit strategies that Esperanto user utilizes to code grammatical aspect, i.e., the way the action, the event or the verbal process occurred, occur or they shall occur, focusing the duration and/or realization codified as verb or verbal name, i.e., participle.

Humanaj aspektoj de la lingvo Esperanto

La lingvo Esperanto kaj ĝia internacia signifo

Dosiero alŝutota.

Terminologio de la Doplera efiko (germane-angle-hispane-esperante-france)

Terminologio de la Doplera efiko (DOFI) estas universitata diplomlaboraĵo (terminaro), kiu prezentas ĉefe la sekvantajn konceptarojn: tipoj de Dopleraj efikoj, ondoj, fontoj kaj celoj, medioj, rapidoj, kaj sistemo de referenco. La verko inkluzivas 70 kvinlingvajn (germane-angle-hispane-esperante-france) registraĵojn por tradukistoj sen fakaj scioj pri fiziko. Ĉiu koncepto troviĝas sur duobla paĝo. Indeksoj je la fino enhavas ĉiujn terminojn. Bedaŭrinde, pro la volo de la Universitato de Ĝenevo, la enkonduko legeblas nur france. La aŭtorino elkore dankas la DOFI-volontulojn, de kiuj ŝi ricevis grandvalorajn konsilojn kaj subtenon.