| 211 | PT
Esta tese demonstra que a função aspectual é configurada em Esperanto por meio de estratégias discursivo-gramaticais em interação com o valor semântico ou Aktionsart da forma verbal ou participial. À luz dos conceitos funcionalistas, adotamos como pressuposto o caráter composicional do aspecto, o qual se manifesta como uma propriedade da predicação. Os corpora examinados atestam a ocorrência de diferentes recursos de aspectualização em Esperanto, corroborando a nossa hipótese geral de que o aspecto está presente e funciona no uso dessa língua internacional. Explicitamos as estratégias que o usuário do Esperanto utiliza para codificar o aspecto, isto é, o modo como ocorreu, ocorre ou ocorrerá a ação, o evento ou o processo verbal no que concerne à sua duração e / ou realização, codificados como verbo ou nome verbal, isto é, particípio.
EN
This dissertation demonstrates that aspectual function is performed in Esperanto through grammatical discursive strategies that interact with semantic value or Aktionsart of participial and verbal forms. According to functionalist definitions we consider as presupposition the compositional character of aspect, which manifests as a property of predication. The corpora examined attest that different resources of aspectualization occur in Esperanto. This means that it corroborates our general hypothesis that grammatical aspect is present and it is functional in Esperanto language. We explicit strategies that Esperanto user utilizes to code grammatical aspect, i.e., the way the action, the event or the verbal process occurred, occur or they shall occur, focusing the duration and/or realization codified as verb or verbal name, i.e., participle. Interlingvistiko | DE CARVALHO LAROCA, Maria Nazaré | 2009 | BR - Brazilo | 2014-07-12 20:23:56 |
| 213 | La celo de la disertacio estas ekspliki, klarigi la diversajn formojn de la rilato "parto kaj tuto" efektiviĝantajn en la lingva sistemo.
Laŭ la aŭtoro ĉi tiu rilato ludas gravan, bazan rolon ne nur en la naturaj etnaj lingvoj, sed ankaŭ en Esperanto.
En la kvara ĉapitro de la disertacio ŝi ekzamenas la rolon de la interrilato inter la du gravaj fenomenoj: polisemio kaj sinonimio en la hungara kaj Esperanto. Ŝi konstatis, ke Esperanto dum sia centjara ekzistado similiĝis al la naturaj lingvoj; en la esencaj trajtoj ĝi konformiĝas al ili, kaj ĝi montras la ecojn, kiuj esence karakterizas la etnajn lingvojn. Lingvistikaj komparstudoj inter Eo kaj aliaj lingvoj | HORVÁTH, Katalin | 1993 | HU - Hungarujo | 2011-12-04 11:04:35 |
| 215 | Publikisto kaj verkisto, amiko de Romain Roland kaj de Gandhi, Edmond Privat (1889-1962) samtempe ilustris la spiriton de Ĝenevo kaj de Svislando kaj atestis veran universalismon. Pioniro de Esperanto, de la Ligo de Nacioj kaj de la universalismaj movadoj tuj post la mondmilito 1945, li estis unu el la unuaj eŭropanoj kiuj superpasis la reduktantan etnocentrismon, sed tamen profunde konscia pri la ekzempla valoro de la svisa eksperimento.
Lia kontribuo al la publika romando vivo estis grava, karakterizita per la fondo de Radio-Genève (1925), per multnombraj konferencoj kaj per lia atestado kiel okupanto de la angla katedro ĉe la Universitato de Neuchatel. Pro la komunisma refluo kaj la reapero de naciismoj, lia problemaro direktita al la demando de la popolaj rajtoj retrovas renovigitan aktualecon. (La aŭtoro) Historio de Esperanto-Movado | FARROKH, Mahammad | 1991 | CH - Svislando | 2011-09-03 00:22:32 |
| 216 | Unu el la plej gravaj problemoj pri instruado de Esperanto kuŝas en la fakto, ke ofte, almenaù en Francio, la personoj, kiuj sin dediĉas al tiu tasko, ne sufiĉe regas la lingvon. Tiu laboraĵo provas atentigi ilin kaj la lernantojn pri la plej oftaj malfacilaĵoj kiujn renkontas franclingvaj Esperanto-parolantoj, rilate al gramatiko aù elekto de Esperanto-vortoj kaj proponas ekzemplojn de korektaj dirmanieroj. Instruado/edukado kaj internacia lingvo | JAUSIONS, ANNE | 2008 | PL - Pollando | 2010-11-06 19:50:38 |
| 218 | Pledo por la neceso de solvo de la lingva problemo, revuo de eblecoj de naciaj lingvoj, kiel internacia helplingvo, skizo de kelkaj planlingvaj projektoj, biografio de Zamenhof, prezento de la strukturo de Esperanto, pritrakto de diversaj kritikoj kontraŭ Esperanto, trakto de la "esperantismo". Tre magra bibliografio. Interlingvistiko | JOHNS, J. Elias | 1928 | CU - Kubo | 2010-11-07 21:37:33 |
| 220 | La disertaĵo post la enkonduko pritraktas la gravecon de enkonduka pontolingvo, la psikologiajn kaj lingvajn valorojn de propedeŭtika lingvo kaj aludas al kelkaj jam konataj internaciaj eksperimentoj. Por science pruvi, ke Esperanto vere antaŭ-preparas la vojon por la itala lingvo unue mi devis difini tiun itallingvan materialon, kiun mi deziras alproprigi al la infanoj ĝis la 12a jaraĝo. Estas listigitaj la lernendaĵoj laŭ la parolintencoj kaj komunikbezonoj, necesaj gramatikaj niveloj kaj lingvaj strukturoj, leksikaj temoj kaj instruendaj parolturnoj.
La vera ĉefparto komenciĝas per detala lingvistika analizo de Esperanto. Laŭ la hipotezo Esperanto estas la unua fremda lingvo (L2) por la infanoj, do ĝi estas analizata tra la lenso de la gepatra hungara lingvo (L1) kaj la itala, la dua fremda (cel-) lingvo (L3). La komparaj studoj disvolviĝas nur je tiu lingva nivelo, kiu necesas por alproprigi la antaŭprogramitan instrumaterialon ĝis la menciita jaraĝo.
La studo aparte atentas pri la objektive ekzistantaj lingvaj interferoj kaj ties transformo je pozitivaj transferoj. Surbaze de tiu kompara analizo estas difinebla la esperantlingva materialo kiu efike povas prepari la gramatikan kaj leksikan grundon por la postaj studoj de la itala lingvo. Krom la gramatikaj kaj lingvaj strukturoj necesis elekti ankaŭ la vortostokon, aplikendan dum la propedeŭtika fazo kaj dum la posta itallingva komenca periodo.
Surbaze de la leksika analizo kaj lingva komparo mi kompilis itallingvan teston, baziĝantan sur identaj kaj similaj elementoj de la itala lingvo kaj Esperanto kaj solvigis ĝin ĉe pli ol cent hungaroj, lernantaj minimume de duonjaro la internacian lingvon kaj nekonantaj la italan.
La rezultoj de tiu enketo pruvis multajn punktojn de la hipotezo. La gravecon de la tuta studo mi vidas en tio, ke ĝi ne ĝenerale deklaras, ke Esperanto havas propedeŭtikan valoron en la alproprigo de fremdaj lingvoj, sed konkrete analizas pri kiuj elir- kaj cellingvoj temas. La grado de la propedeŭtika valoro de Esperanto unuavice dependas de la koncernaj lingvoj.
Kompreneble sen tia distingo inter la lingvoj ekzistas ankoraŭ alia pozitiva valoro de "enkonduka lingvo", ja pro la simpleco, logikeco kaj reguleco de Esperanto infano, eklernanta sian unuan fremdan lingvon - sen renkonti ĝenajn obstaklojn - en Esperanto trovas bone uzeblajn skemojn, kiuj sufiĉe rapide ebligas al li esprimi siajn bezonojn en iu nova kodsistemo. La intelekta malkovro pri la funkcio de lingvosistemoj - kaj konsciiĝo pri la propra, ĝis tiam senkonscie uzita - havas sian psikolingvistikan valoron, absolute sendependan de la lingvaj strukturoj kaj leksikoj. Tiu pozitivaĵo konstateblas kaj sendube pruveblas en ĉiu kazo, rilate iun ajn lingvon.
Ne tiel en la alia, lingvistika tereno. La ĝeneraligo, ke Esperanto multe povas helpi la lernadon de alia fremda lingvo, jam postulas konkretigojn kaj pruvojn.
La grado de tiu helpo malsamas: se ekzemple hungaro volas lerni unu el la itala, germana, japana aŭ rusa lingvoj, aŭ italo volas lerni la francan, anglan aŭ hungaran lingvon. Ju pli malsamas la gepatra lingvo (L1) kaj la cellingvo (L3), kaj ju pli similas Esperanto al la cellingvo, des pli granda estas la propedeŭtika valoro. (Ekzemplo al tiu ĉi kazo: kiam hungaro volas lerni la italan lingvon). Lingvistike ne tiom utilas, se la gepatra lingvo tre similas al la cellingvo kaj Esperanto fremdas al ambaŭ (kiam ruso volas lerni la polan lingvon).
Ĉiu kazo bezonas apartan analizon, dononta diversajn rezultojn, -kaj ĉu estas dolorige? - la profito ne ĉiam altas, ne ĉiam konvinkas pri la valoro de investoj (tempaj kaj financaj).
Al pedagogoj, kiuj instruas Esperanton (ankaŭ) propedeŭtikcele utilus konsciiĝi pri la konkretaj valoroj, pri pozitivaj kaj negativaj transferoj, renkonteblaj dum la instru- kaj lernoprocezo. Tiucele en la jena artikolo mi prezentas la resumon de du partoj el mia disertaĵo, kun la espero doni ideojn por la programigo de la instrumaterialo kaj kompara analizo de lingvaĵoj. Instruado/edukado kaj internacia lingvo Lingvistikaj komparstudoj inter Eo kaj aliaj lingvoj | SMIDÉLIUSZ, Kálmánné | 1995 | HU - Hungarujo | 2010-10-21 07:16:35 |
