Diplomlaboraĵoj

La Esperanto-movado en Ĉinio kaj la diskuto pri mondlingvoj en la gazeto "Nova Junularo" 1916-1919

La verko donas mallongan informon pri la historio de la ĉina Esperanto-movado surbaze de teksto el ĉinlingva informilo, kiu aperis en 1982. La ĉefa parto traktas la tempon de la komenco de tiu ĉi jarcento ĝis la jaro 1919. Dum tiu tempo ĉinaj intelektuloj tre interesiĝis pri Esperanto. La fontoj, el kiuj la tekstoj estas ĉerpitaj, estas tri malnovaj ĉinaj Esperanto-gazetoj: "La Tempoj Novaj" eldonita de ĉinaj anarkiistoj en Paris 1907-1910, "Ĥina-Esperanta scienca-literatura Revueto" eldonita de ĉinaj studentoj en Paris 1909-1910 kaj "NovaJunularo", eldonita el la jaroj 1916-1919. La amarkiistoj opiniis, ke Esperanto estas multe pli komforta ol ĉina lingvo kaj eĉ proponis anstataŭigi la ĉinan per Esperanto. La eldonistoj de la "Ĥina -Esperanto Scienca-Literatura Revueto" opiniis, ke Esperanto estas utila por la studo de okcidenta scienco kaj necesa por la progreso de Ĉino. Dum la diskuto en la gazeto "Nova Junularo"unuj pensis, ke pere de Esperanto oni povas pli facile lerni eŭropajn lingvojn kaj ke Esperanto povas esti uzata kiel mondlingvo aŭ helplingvo. Aliaj asertis, ke Esperanto pro sia artefariteco ne taŭgas kiel mondlingvo.

Klasifiko de la Esperanto-substantivoj kun la sufikso -aĵ- , kompare kun la polaj signif-ekvivalentoj

La ĉefa kriterio de la klasifiko estas semantikaj rilatoj inter la bazovortoj kaj derivaĵoj kun -aĵ- .Do, la substantivoj estas dividitaj en grupojn ligitajn per analoga vortfara motiveco; estas indikitaj semantike regule kaj neregule kreitaj vortoj. Krome , la disertacio montras, laŭ elektitaj ekzemploj, tiujn kazojn, kiuj -se temas pri la vortfara motiveco- estas similaj en Esperanto kaj en la pola; krome estas ankaŭ priskribita certaj diferencoj en la vortfarado de ambaŭ lingvoj. Pritraktitaj estas nur tiuj derevaĵoj, kiujn registras "Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto.

Pri internacia lingvo en la Daŭriga Baza Instruado

Titoloj de la ĉapitroj: a) Antaŭparolo kaj resumo; b) Enkonduko rilate al instruado de fremdaj lingvoj; c) Ekzistanta instruado de modernaj lingvoj; d) Inter-lingvistiko, planlingvo kaj Esperanto; e) Instruado kaj Esperanto; f) Rezistoj kontraŭ Esperanto; g) Kritika analizo de la jam faritaj, ofte nesciencaj pedagogiaj eksperimentoj; h) Renovigoj en instruado; I) Pri atendindaj kaj pri atendendaj elementoj rilate al enkonduko de Esperanto en la lernejoj. Aldonaĵoj: bibliografio 5-paĝa kaj listo de pritraktitaj personoj kaj organizoj.

Kelkaj observoj pri la esprimo de kazoj en Esperanto

En "The Case for Case" C. Fillmore (1968) skribis, ke la nocio de "kazo" estas trovebla, iamaniere, en la fundamenta aŭ baza gramatiko de ĉiuj lingvoj. Oni notas, ke la plej grava malsimileco inter Esperanto kaj la konkurentaj lingvoj (Ido, Novial, ktp.) estas, ke Zamenhof daŭre tenegis sian "akuzativon" kaj la aliaj (inkluzive Jespersen) forpuŝis ĝin. Esperanto vivas, la aliaj ne. Do, tiu kiu volas malkaŝi"universalan gramatikon"devas, inter alie, studi Esperanton.

La penso de la muzika lingvo en la interlingvistiko kaj en la utopisma literaturo